ز رارض دار سعدي يا بارق الغوادي

شاعر : خواجوي کرماني

طف حول ربع سلمي يا ذارع البواديز رارض دار سعدي يا بارق الغوادي
و انديشه کن ز آتش چون دود گشت باديغافل مشو ز سوزم چون آه سينه ديدي
ماه الغرام تجري من مد معي کوادنار الهموم هاجت من قلبي اشتعالا
بيخويشي و غريبي رندي و نامراديکس را مباد ازينسان حاصل ز درد هجران
في مقلتي نزلتم کالنور في السوادفي اضلعي حللتم کالسر في الجنان
در عشق سالکانرا جز عشق نيست هاديهر چند بي هدايت واصل نمي‌توان شد
يا زايرا لغيري ماغبت عن فادييا مولعا بهجري لايمکن اصطباري
تا در پي صلاحي ميدان که در فساديخواجو چونيک نامي در راه عشق ننگست